Het streven om er wat meer mee te gaan rijden is iig gelukt, de teller staat voor de afgelopen 9 maanden op zo'n 3.500 km, waarvan ik ook nog eens 6 weken uit de running was met m'n gebroken sleutelbeen. Laatste serie upgrades is een hele goede gebleken, motortje loopt heerlijk door z'n toeren en remmen bijten zoals ik altijd al wilde.
Waar ik met name blij van word zijn de zitpositie en de balans in de auto. Met de laag gemonteerde Corbeau-stoel en het stuur dat wat dichter bij me komt zit ik er met mijn 1,97m precies goed in. Valt dan toch telkens een beetje tegen als ik er wat meer mee gereden heb en weer in de Mégane stap.
Ook de Coolerworx-pook kort naast het stuur voelt heerlijk strak tijdens het sportievere werk, waarbij de houten pookknop lekker in de hand ligt.
Qua balans is de combinatie van dikke achterstabi, camber op de vooras en lichte wielen met wat stijvere wang een hele fijne. De KW V1 set die onder de auto is eigenlijk wat aan de zachte kant voor sportiever gebruik, maar daardoor is de overgang van grip naar slip heel mooi geleidelijk. In langere bochten kun je door een beetje te liften de auto mooi wat neutraler maken, waarbij je dankzij de hydraulische stuurbekrachtiging en het redelijk dunne stuur mooi aanvoelt wat de voorwielen doen. Bij korte bochtjes of op rotondes kun je naar wens lift-off overstuur oproepen, wat telkens weer voor een breeduit grijnzende bestuurder zorgt.
Op termijn voorzie ik hier wel een mooier onderstel van AST oid, maar voor nu voldoet dit ook erg goed.
De power is nu ook helemaal prima, sinds het vervangen van de bypassvalve sleurt het motortje er fantastisch aan. Nu met zo'n 202.000 km (en dus ruim 170.000 voor de motor) probeer ik het geheel wel een beetje te ontzien qua hoge toeren, maar af en toe lekker vol doorhalen moet ie ook maar tegen kunnen. Nog steeds geen idee wat ie nu precies heeft, maar 235pk / 250Nm lijkt me een realistische schatting. Een Z4 3.0 bleek vorige week iig geen partij, en ook de cabrio van Leonie legt het nu met 230pk / 340Nm nog steeds af tegen het roodgebumperde monstertje.
Enige nadeel van het extra vermogen is dat ik nu toch echt wel een sper mis. Op zich prima grip met de Federal 595 RS-R's, maar het zou fijn zijn om wat meer opties te hebben in bochten, zoals ik dat ook in de Mégane gewend ben. Een Quaife zou bijvoorbeeld prima voldoen met dit vermogen voor een straatauto, maar liefst zou ik dan ook meteen de rest aanpakken. Dat wil zeggen, een facelift-versnellingsbak monteren (die heeft wat kortere overbrengingen, vooral in 1-3) en een lichter vliegwiel monteren met bijpassende koppeling. De huidige versnellingen zijn vrij lang, wat betekent dat als je even doorhaalt in 2 en 3, je meteen al best hard gaat. Terwijl je juist bovenin de toeren nog even lekker die 'rush' krijgt van de jankende supercharger en de fellere nokkenas. Daarnaast vind ik zo'n zwaar vliegwiel altijd enorm afbreuk doen aan het motorkarakter van een sportieve auto, vond ik ook een nadeel toen ik van Cooper- naar Cooper-S-motor ging (7,65 naar 12,2kg). Nadeel van dit verhaal is dat er zomaar zo'n €3000 mee gemoeid gaat, wat ook zo'n beetje de dagwaarde van de auto zal zijn op dit moment.
Eerst maar even de Mégane vervangen door een M135i, daarna is de MINI weer aan de beurt.
Dat is niet helemaal waar overigens, de MINI moet één dezer dagen voor de APK en een algehele checkup, en dan merk je meestal wel dat het toch gewoon een 17 jaar oude auto is. Zo moest ik dit weekend een klap op het deurpaneel geven om het elektrische raam weer te laten werken, en moest ik een tijdje geleden wat remvloeistof bijvullen. Nergens lekkage kunnen ontdekken, maar de vaste leidingen onder de auto willen nog wel eens gaan roesten, dus dat laat ik nu meteen controleren. Andere ergernis is dat ik nog steeds een lichte trilling heb bij 120-130, ondanks het nieuw balanceren van de wielen.
Voor de mensen die hier alleen voor de plaatjes komen, een foto van afgelopen weekend: