Van Mini naar MINI
Geplaatst: 30 jan 2009, 22:31
Hallo,
op veler verzoek een korte introductie van mezelf.
Ik rij al Mini sinds ik mijn rijbewijs heb (1993).
Eerst een gifgroene Mini 1000 uit 1978. Met deze Mini heb ik het onmogelijke gepresteerd: op zijn kant gevallen.........
Vervolgens na een korte pauze een Mini 1300 uit 1995 in de kleur Britisch Racing Green met wit dak, spiegels en strepen.
Met veel pijn in mijn hart heb ik deze laatst weggedaan, aangezien kinderstoel en buggy niet samen met mij en mijn zoontje erin passen. Verder had ik weinig tijd (en zin) om de onvermijdelijke roest aan te pakken die gestaag aan een opmars was begonnen. En het idee dat bij een aanrijding ik zelf de kreukelzone ben, staat me sinds mijn vaderschap ook minder aan.
Maar ik heb er nu wel iets héél moois voor teruggekregen !
Een S uit 2005. En nu wel verwarming, vering, plaats voor je armen, een achteruitkijkspiegel die op zijn plaats blijft zitten, geen vocht in het interieur, nooit meer ramen aan de binnenkant ijsvrij maken, geen olie meer meenemen omdat hij na 2000 km bijgevuld moet worden of onderdelen zoeken die eraf zijn gerammeld.
Begrijp me niet verkeerd: de oude Mini is ook geweldig om mee te rijden. Alleen buiten het pure rijden is het toch erg behelpen.
Nu dus een Cooper S. Met heel veel luxe, comfort en VERMOGEN
.
Geweldig om mee te rijden. Altijd power, altijd feest.
En mijn zoontje (bijna 2) herkende hem gelijk als Mini. Dus alweer een bewijs dat het ontwerp goed gelukt is!
Eén traditie van de oude Mini houd ik in ere: zelf knutselen.
Morgenvroeg volgen de eerste aanpassingen. Een armsteun en een icelink erin.
Als het niet lukt, weet ik het forum te vinden.
Groet,
Dennis
op veler verzoek een korte introductie van mezelf.
Ik rij al Mini sinds ik mijn rijbewijs heb (1993).
Eerst een gifgroene Mini 1000 uit 1978. Met deze Mini heb ik het onmogelijke gepresteerd: op zijn kant gevallen.........
Vervolgens na een korte pauze een Mini 1300 uit 1995 in de kleur Britisch Racing Green met wit dak, spiegels en strepen.
Met veel pijn in mijn hart heb ik deze laatst weggedaan, aangezien kinderstoel en buggy niet samen met mij en mijn zoontje erin passen. Verder had ik weinig tijd (en zin) om de onvermijdelijke roest aan te pakken die gestaag aan een opmars was begonnen. En het idee dat bij een aanrijding ik zelf de kreukelzone ben, staat me sinds mijn vaderschap ook minder aan.
Maar ik heb er nu wel iets héél moois voor teruggekregen !
Een S uit 2005. En nu wel verwarming, vering, plaats voor je armen, een achteruitkijkspiegel die op zijn plaats blijft zitten, geen vocht in het interieur, nooit meer ramen aan de binnenkant ijsvrij maken, geen olie meer meenemen omdat hij na 2000 km bijgevuld moet worden of onderdelen zoeken die eraf zijn gerammeld.
Begrijp me niet verkeerd: de oude Mini is ook geweldig om mee te rijden. Alleen buiten het pure rijden is het toch erg behelpen.
Nu dus een Cooper S. Met heel veel luxe, comfort en VERMOGEN
.Geweldig om mee te rijden. Altijd power, altijd feest.
En mijn zoontje (bijna 2) herkende hem gelijk als Mini. Dus alweer een bewijs dat het ontwerp goed gelukt is!
Eén traditie van de oude Mini houd ik in ere: zelf knutselen.
Morgenvroeg volgen de eerste aanpassingen. Een armsteun en een icelink erin.
Als het niet lukt, weet ik het forum te vinden.
Groet,
Dennis
!
. Daar ga je heel veel plezier aan hebben 
.
Veel plezier ermee en tot meets! Groet, Huib
