Na 7 jaar weer een eigen MINI. Ondanks dat ik voor mijn job dagelijks in mooie en bijzondere MINI's plaat mag nemen is toch de kriebel om er zelf een te bezitten nooit verdwenen. Vorige week was het gelukkig zover dat ik een MINI vond waar het onderbuikgevoel goed bij was. Leuke auto, leuke mensen, leuke prijs en een leuke kilometerstand. Reden genoeg om hem direct mee te nemen.
In 2011 kocht ik een 1e generatie Cooper. Deze is mij toen zeer goed bevallen. Het gestuiter, het zingen van de stuurpomp en het krakende dashboard doen mij weer denken aan "toen". Met die gedachte besloot ik, dat ik nu graag weer een 1e generatie MINI wil.
Deal gesloten, koffie op, blaas leeg, blij als een kind, terug naar huis!

Uiteraard waren er bij de advertentie foto's geplaatst. Enkele van deze diavoorstelling heb ik geleend om ze hier te laten zien.






Gewoon een fijn standaard Coopertje uit 2002 die al honderdvierentwintigduizend kilometer dienstdoet. Ik ben er zeer blij mee en ik ga er vast een hoop plezier mee beleven. Net als vele anderen hier niet van plan om de MINI standaard te laten!

Via deze weg wil ik jullie graag op de hoogte houden van de levensloop van de MINI!
First thing: voertuig op de brug en slammen die hap!

Tot de volgende!