Er was een routeboek gemaakt met stopplaatsen om te wachten, te eten, en te tanken.
Ook was er een Telefoonnummer-lijst. Zo kon ieder zijn tempo bepalen.
Maar wat gebeurde er, we bleven als een kudde keurig in een sliert bij elkaar.

Er werd gedisciplineerd gereden, wat de rit tot een groot feest maakte zeker over de Gotthard-Pass.

De tweede dag reden er wel een paar verkeerd bij Como.

We prikte toen een meetpoint om weer samen verder te gaan naar Misano.
Door files en de duisternis werden de laatste kilometers wel wat lastiger, maar we kwamen
uiteindelijk met z'n allen aan bij het hotel.
