Ik zal me even voorstellen. Ik ben CooperS-indiblue. Ik ben 19 jaar oud en rij sinds vorig jaar Juni in een uit Duitsland ingevoerde Mini Cooper S.
Ik woon nog bij mijn vader, moeder en zusje. Mijn vader rijd sinds Maart een 2006 BMW M5. Mijn moeder heeft een Land Rover Freelander Savannah uit 2002. Mijn zusje is nog niet oud genoeg voor een auto, maar ik heb begrepen dat ze graag een BMW Z4 wil. Voor het weekend is er ook nog een leuk speeltje, namelijk een Porsche GT3 uit 2003.
Voor ik 18 werd droomde ik al van mijn rijbewijs en een Cooper S. Ik was al ruim 1,5 jaar voor ik 18 werd aan het kijken voor deze auto. Ik ben in September 2004 voor het eerst in Duitsland gaan kijken. Daar zagen wij toen een donkergroene met wit dak, witte spiegels en witte velgen. Ik vond het erg mooi, maar ik was nog geen 18, dus had er nog niks aan. Daar hebben we ons wel laten informeren over export van Duitsland naar Nederland. Helaas werd deze auto al snel verkocht.
Toen ik mijn rijbewijs eenmaal had heb ik eerst ervaring opgedaan met rijden in mijn vader zijn auto. In Mei zag ik op www.mini.de een paar interessante modellen staan.
De dag erna ben ik samen met mijn vader naar Duitsland gereden. Eerst naar een of ander vaag plaatje waar je nooit een Mini dealer zou verwachten. Daar stond een groene, met een wit dak en witte spiegels. Ook 4 beschadigde velgen en een kapotte achterbumper. We mochten er in proefrijden, ik trek de deur open, daar komt een walm met rook uit, niet normaal! Uiteindelijk besloten we na de proefrit door te rijden naar Hannover. Daar stond een inid-blauwe met blauw half stof half leer interieur, wit dak, witte spiegels en witte velgen! Ik was op slag verliefd! Dit moest en zou hem worden.
8000 km op de teller, een half jaar mee gereden en precies een jaar oud (interessanter met invoeren naar Nederland).
Die vrijdag zijn mijn vader en ik hem nog op wezen halen met onze ex-Cayenne en een autoambulance.
De Cooper S en Cayenne S ergens in Mei 2005
Eind Mei 2005 moest hij voor een keuring naar het RDW. Ook moest daar de BPM betaald worden. Na 3 enorm lange weken wachten kwamen dan eindelijk die 3 groene kentekenpapiertjes! Dezelfde dag heb ik nog platen laten maken met oplegletters (ziet er netter uit vind ik).
Sinds die dag heb ik er alleen nog maar plezier mee gehad! Geen enkele schade gereden en hij wordt netjes elk weekend gewassen. Inmiddels staat er zo'n 32000 kilometer op de teller. Op wat kleine gebruikschadetjes na (steenslag en slijtage), ziet hij er nog uit zoals op de dag dat ik hem ging ophalen!
Ik heb er hard voor moeten werken en sparen en veel dingen moeten laten, maar dat was het absoluut allemaal waard!
Leuke garage vol
Zit wel copyright op! 
Inderdaad, samen met nog een Nederlandse MINI-site...
, mag ik je even attenderen op mijn 
