Heey Wim, sterkte! Kon gister wel opmaken uit die woorden die je bij 100 km per uur probeerde te zeggen dat het niet goed was. En toen was je ook nog eens hevig undercover met miniboard en Marga in de TT en jij in de MB B klasse. Had je echt niet herkend in eerste instantie!
Hopelijk kunnen ze het maken voor je en anders is het tijd om een andere uit te zoeken. Maar ik kan me goed voorstellen dat het verlies heel erg zeer doet! Was toch wel leuk om jullie even te spotten
@Wim
Dat is een vervelende ervaring die je hebt gehad.
Hopelijk valt het mee,de schade.En last but not least ,een goede garage/monteur !
Sterkte
Boudewijn
Tja, als reisgenoot, met mijn TT schuin achter TBL op de 3e baan rijdend, zag ik het allemaal voor mijn ogen gebeuren. Ik zag TBL plotseling stilvallen en afzwenken naar de vluchtstrook, probeerde nog even hem te volgen naar de vluchtstrook maar dat was levensgevaarlijk bemerkte ik al snel. Het verkeer raasde daar werkelijk gigantisch hard voorbij, is ook een stuk Autobahn net voor Karlsruhe waar geen snelheidslimiet geldt.
Ben dus maar rustig, alsmaar kijkend in mijn achteruitkijkspiegel, naar de eerstvolgende parkeerplaats gereden.
Kon van daaruit weinig méér bieden dan de 'plaats delict' door te geven aan mijn gestrande reisgenoten. Ondertussen allerlei plannen smedend, zoals terugrijden en er achter gaan staan , TT laten staan en via de vluchtstrook teruglopen, 2x .
Dat wachten en vooral die onzekerheid, ondanks enkele geruststellende smsjes, maakte het één van de zwaarste beproeving die ik op mijn reizen heb meegemaakt. Natuurlijk in geen verhouding, ik zat warm en droog , dan de koud en nattigheid die mijn maatjes in het bos moesten doorstaan .
Maar gelukkig, na een paar uur wachten, zie ik mijn reisgenoten nat, koud maar in goede gezondheid in de takelwagen de parkeerplaats oprijden. Omdat Nico N. zo van slag was, begrijpelijk, was het aan mij de trieste taak om beeld- en filmmateriaal te maken van onze alom geliefde Lobster.
Gelukkig heeft Nico N. zich in de daarop volgende dagen zich meer dan gerevancheerd met geweldige beelden van mijn TT en andere mooie foto-momenten (more to come!!). Onze blauwe sliep met 'zun keske' naast zich in bed om maar geen te missen in het schilderachtige Grindelwald:mrgreen: .
En wat een zalig humeur heeft ie, ondanks zijn tegenslag en zijn zorgen om zijn geliefde bolide was 'onze Wim' het in huis .
Ook namens mijn Black Beautie beterschap met TBL, mijn BB zou graag weer met hem op stap gaan, de TT is nu (2700 km op de teller, in 8 dagen ) goed ingereden en mag de sporen gegeven worden!! Hopelijk komt dat moment al zeer snel .
edit: Mooi moment nog dat we op de terugreis Kwiebje tegenkwamen op de rondweg van Eindhoven en dat ie nog even mee de afrit opreed om daarna zijn weg weer te vervolgen, gaaf!! Wat moet ie verrast geweest zijn om in die dikke Duitse Benz met Berlijns kenteken 'onze' Wim te herkennen .